بیو

قسمت این بود،
نشود قسمت ما، ما بشویم.

تنگ چشمان تو میشود دلم، گهگاهی.

مو پریشانی و من در به در موی پریشان توام.

در میان خاطراتم، تو را سخت در آغوش گرفتم.

بمان ، که مرا با خیالت توان زندگی نیست.

بی پناه و خسته دل، چشم به راهم که بیایی.

دلیل این همه دردهای تکراری، سیه چشمان توست.

چشم تــــــو،
خوب بلد بود بدزدد دل ما.

مو پریشانی و من در به در موی پریشان توام.

عشق یعنی...
نگهت با نگهم خورده گره.

من به آینده ی بی تو، اندکی بد بینم.

زخمی تر از آنم، که زخمم تو نبینی.

من از این بی تو بودن های تکراری، بیزارم.

گاهی عشق همان،
فرصت بوسیدن لبهای کسی هست که نیست.

به آغوش خودم یک تو بدهکارم، همین و بس.

اعتبار خانه به نور آن است
و نور خانه من تویی.

مرا دریاب، گاهی در میان خاطراتت.

خرابم امشبم باز، به یاد ناز چشمانت.

نیمه ی گمشده ی من،
گم شده در ته چشمان سیاهت.

بدجور به رخ میکشد ثانیه ها، لحظه های نبودنت را.

هر لحظه نبود تو مرا، پیر ترم کرد.

میزند در سینه هر لحظه، نبض عشق تو.

در چشم مستم گم شده، زلف پریشان روی تو.

توشبیه کوچه ای هستی که به دریا میرسه…