متن جملات برگزیده

آخ، ما که خواستیم زمین را برای مهربانی مهیا کنیم
خود نتوانستیم مهربان باشیم.
اما شما وقتی به روزی رسیدید
که انسان یاور انسان بود
درباره ما
با رأفت داوری کنید!

قطعه ای از بهَگَوَد گیتا

"خود مرگ شده ام ،ویرانگر دنیاها."

یک روزی که خوشحال تر بودم
می آیم و می نویسم که
این نیز بگذرد
مثل همیشه که همه چیز گذشته است و
آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است...

بد بختی بزرگی ست که دیگری را به رغم اینکه دیگر دوستمان نمیدارد، همچنان دوست بداریم.

_میلان کوندرا
_ژاک و اربابش

آیا او مرا دوست دارد؟
آیا کسی را بیش از من دوست داشته است؟
آیا کدامیک،یکدیگر را بیشتر دوست داریم؟
آیا تمام این پرسش هایی که عشق را می آزماید،آن را ارزیابی می کند و می شکافد،
عشق را در نطفه خفه نمی کند؟
اگر ما شایستگی دوست داشتن نداریم،شاید...

پریا حیدری:

کافیست چند سالی را در لاک خود فرو رویم ، تا شاید فراموش کنیم
آن کسی را که بارها بخشیدیم و فکر کرد ابلهیم نه مهربان

صمد بهرنگی:

همه اش که نباید ترسید!
راه که بیفتیم،
ترسمان می ریزد...

نه از مرگ، از این بترس که هرگز آغاز به زندگی نکنی

مرگ قدیمی ترین قصه هست، اما برای هر آدمی تازگی دارد.

برای تو و خویش
چشمانی آرزو می کنم
که چراغ ها و نشانه ها را
در ظلمات مان
ببیند
گوشی
که صداها و شناسه ها را
در بیهوشی مان بشنود
برای تو و خویش، روحی
که این همه را
در خود گیرد و بپذیرد
وزبانی
که در صداقت خود
ما...

خالد حسینی :

این که می گویند گذشته فراموش می شود
چندان درست نیست ، چون گذشته راهِ خود را با چنگ و دندان باز می کند !

بادبادک باز

فردی که ذهنیت زیبایی دارد، هرگز نمی تواند زشت باشد

هیچ موجود زنده ای، تا زمانی که با مرگ از نزدیک روبه رو نشده، تا زمانی که مرگ از کنار گوشش نگذشته، نمی تواند خوشبختی زنده بودن را درک کند.

ما برای تغییر جهان نیازی به جادو نداریم، ما تمام قدرتی رو که نیاز داریم در درون خودمون حمل می کنیم: ما قدرت این رو داریم که بهتر تصور کنیم.

لئو تولستوی :

آدمی تا زمانی که سختی هایش را می فهمد
زنده است ، ولی وقتی سختی های دیگران را درک می کند ، آن وقت یک انسان است !

سپاسگزارم خدای من
خنده را
برای دهان او
او را
به خاطر من
و مرا
به نیت گم شدن آفریدی

ژوزه ساراماگو:

فقط برای سی ثانیه چشمان خود را ببندیم،
شاید کمی احساس کنیم کوری چه دردی است،
و بیاندیشیم آیا ما آن طور که تصور می کنیم بینا هستیم؟!

مارگارت اتوود:

عشق بینایی را تار می کند ، اما وقتی فرونشست همه چیز را از هر زمان دیگری شفاف تر می بینی ؛ درست مثل موجی که عقب نشسته باشد ، هر چه در آن پرت یا غرق شده نمایان می شود ...

فروغ فرخزاد:

خورشید مرده بود و هیچ کس نمیدانست
که نام آن کبوتر غمگین که از قلبها گریخته، ایمان است...

‫پیش از آن که واپسین نفس را برآرم ‬
‫پیش از آن که پرده فرو افتد ‬
‫پیش از پژمردن آخرین گل ‬
‫برآنم که زندگی کنم ‬
‫برآنم که عشق بورزم‬
‫برآنم که باشم.‬

ما به همراهِ آب و باد و خاک و آتش
تبعیدِ این سیاره شده ایم
و این جا
زیباترین جا
برای تنهایی ست.

دلِ آدمی به هنگام بهار، زمستان را می خواهد و به وقت زمستان، بهار را دلتنگ می شود برای هر آنچه که دور است...
آیا باید همیشه به هم رسید؟
بی خیال شو بعضی چیزها وقتی که نیستند زیبایند.

تنهایی
جایِ دوری نمی رود
فقط از آغوش یک فصل
به آغوشِ فصلِ دیگری کوچ می کند
حالا هم که بهار می آید
تا خودش را در آغوشِ زمستان بیندازد
و برف ها از خجالت آب شوند
تنهایی، هم چنان جای دوری نمی رود!

چیزی که عشق رو حقیقی می کنه،
مبارزه است
اینطوری عزیزانت را
به دست تقدیر نمی سپاری