متن حسرت نبودن

جمعه‌ها،
همیشه برایم شبیه به یک سالن تئاترِ خالی است؛
جایی که قرار بود در آن زندگی را به تماشا بنشینم از هر ثانیه‌اش لذت ببرم، اما...
فقط سکوت مانده و صندلی‌هایی که ردیف به ردیف جای خالی‌ات را فریاد می‌زنند.
​این روز، نه به خاطر غروبش،
بلکه به خاطر...

عشق جانم
بی‌تو بودن،
مرگِ آرامی‌ست که
هر روز در رگ‌هایم جاری‌ست،
و من، در این سکوتِ بی‌پایان،
می‌آیم و می‌روم
میان سایه‌های نبودنت

هر شب
در سردی نگاه لحظه ها
و دلمردگی ثانیه ها
دلم
به چله می نشیند
نبودنت را