متن خانه آرام

کاش که روزی برسد، درد در این خانه نباشد

خانه طلب آرامش است،
بازگشت به گوشه‌ی امن و دنج. سهم ماست از جهان.

چه بشود یا نشود،
من همه‌ی غروب‌ها را به آسمان می‌دهم،
چه منعی دارد
که باد مست و سرخوش باشد
پنجره‌ای برای من که پیدا می‌شود
اندکی مرا به وجد آورد و
با پرتویی نارنجی
راه و رسم خورشید بودن را برایم بجا بیاورد...

همه‌ی باغچه‌ها برای طوفان!
چرا که...