متن دوری از معشوق

خاطراتت بدجور به رخ میکشد جای خالیت را.

من پزشک نیستم، اما درد خود میدانم.

دوری از آغوش گرم توست، که سخت بیمارم.

از زمانی که به تو دل دادم، دیوانه ای بیش نیستم.
اما با تو دیوانگی هم ظاهر زیبایی پیدا کرده است!
و هیچکس نمیداند که من
ذره ذره نابود میشوم در این دیوانگی و روح زخمی ام، هرروز ناتوان تر میشود برای نگهداری جسم نیمه جانم...

با باقی انسان ها فرق دارم...
آن ها در فقدان آب و غذا جان میدهند
من در فراق تو...!

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده