متن پیراهن

دنیا نفس دارد هنوز
در نقشه‌یِ پیراهنم
باید کمی نازک شوی
باید برقصی در تنم

سبابه ام را بر شیشه
جایِ بینیِ سرخِ کودکی ام
می گذارم
تو
قد کشیده بودی
همانطور که غم هایم

نه!
دست بر نمی دارم
نمی توانم بردارم!
بر می دارم پنجره را
و پُر می کنم با آن
چهارخانه های خالیِ پیراهنم

شاید اینگونه
به هم بیاییم...
«آرمان پرناک»

یک قدم تا اذانِ گلدسته ها
وقتی خوابِ عطرِ تنت دیدم
دانستم
پیراهنی، شهید خواهد شد
«آرمان پرناک»

یک قدم تا اذانِ گلدسته ها
وقتی
خوابِ عطرِ تنت دیدم
دانستم
پیراهنی، شهید خواهد شد ...
«آرمان پرناک»

دلم فهمیده بود آن شب که دیگر بر نمیگردی
از آن عطر غم انگیزی که بر پیراهنت داری

اعظم کلیابی

و ناگهان در نبودن ها
هیچ تسلایی نمى بینی
نه پیراهنى فراموش شده، آویخته در کمد
نه یک کتابِ نیمه باز، کنار تخت
نه آن چمدان کهنه زیر پله ها
نه چروک پرده ای
نه قلم و دفترى افتاده زیر مبل سبز
نه بوى عطری
نه خطی
نه شعری
نه...

نازنینم!
پیراهنی که تو به تن می پوشی،
لباس روح من است!
در بهشت هم،
همان پیراهن را به تن خواهیم کرد من و تو...






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

گلِ پیراهنت را دوست دارم؛
لب و، عطر تنت را دوست دارم؛
در اوج لحظه های گرم احساس،
تب بوسیدنت را دوست دارم!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

از بین این همه پیراهن و لباس
تو را پوشیدم.
بگو حالا که پیراهنی
چگونه زخم ها را پنهان میکنی
برایم بگو
از فلسفه ی اندامت
از چرایی آنها
بگو کدامیک از آنها
جیب این پیراهن اند
که زندگی یک مرد را درون او جا شوم
و بگو کدام یک...

شاد باش و رقصان زندگی کن
 تا گل های پیراهنت خاطره ای باشد برای پروانه ها ، و تعریف کنند برای شکوفه های پژمرده ی دشت ها...
شاد و رقصان باش...
تا حریر نرم و نازک دامنت
با دست های زبرِ روزگار ، نخ کش نشود...

بهزادغدیری

برای خداحافظی می آیند سایه ها

مثل پیراهن هایی
که باد آورده است



فیروزه سمیعی

چشم زلیخا تشنه ی دیدن نمی ماند
یعقوب ، مستِ بویِ پیراهن نمی ماند

رضا حدادیان

می تکاند در باد
پیراهن گلدارش را
بی بهار

هوا که گرم می شود
با یک پیراهن کمتر
یک پیراهن نزدیک تر
تو را بیشتر
دوست می دارم

بانوی دنیایَم ، شب هایَم آرام میگیرند وقتی
پیراهنِ چهارخانه ی تنِ تو ، خانه قلبم میشود

کاش دکمه دوم پیراهنش بودم
همان قدر به قلبش نزدیک.. .

.
.
.
.
.
.
.سحر غزانی

هوای دلم تاریک می شود و باز هم به پیراهنت پناه می برم. قلب مُرده ی این پیراهن روایت گر تمام داستان ما از آغاز تا پایان و سینه ی فرسوده اش یادآور ثانیه به ثانیه ی خاطراتمان است.
تنها چیزی که از تو برایم به جا مانده همین است،...

برای در آغوش کشیدنت
شهر را به تن کردم
در کدام خانه ی پیراهنم نفس میکشی؟!

سحر غزانی

گرچه تنت را هنوز لمس نکرده تنم
بوی تو را می دهد هر نخ پیراهنم

می خواهم
پیراهنی برایم بدوزی
از جنس تن ات
با دکمه هایی
که نام تو را دارد
تا همیشه
بپوشمت.

از مجموعه شعر
صدای تو را می بوسم

تمام خاطره ام
پیراهنی است
که برایم بافتی
وایتکس...
رنگش را نبر،لطفا

عطر تن پوش تو را خوب بخاطر دارم

بوی پیراهن تو قاتل ایمان من است...


«بهزاد غدیری»

من یک زنم زن بودنم را دوست دارم !
برجستگی های تنم را دوست دارم !

من مادرم با پوششی از جنس شبنم
گلهای سرخ دامنم را دوست دارم !

عطر تنم خوشبوتر از بوی بهشت است
بوی خوش پیراهنم را دوست دارم !

وقتی که تنها می شود آغوش...

دستانت حاشیه اند
در پیراهن زنی
که تو را
دوست دارد و ندارد
وقتی با دکمه های پیراهنش
قرار تازه ای نیست
کلافه می شوی
با لب های این معشوقه ی کوچک
لاغر
سیگارت
قرار تازه ای بگذار
خاطره ی هر سیگاری را
از دهانت بر می داری
و دل...