شعر مادر بانوی کاشانی

میتراود اشک های شوق از چشم قلم
این غزل تا میخورد با نام زیبایت رقم

در میان دفترم وقتی نوشتم شعر را
بیت ها بیت المقدس شد غزل شد محترم

لبخند توای مادر همواره مسیحایی ست
هم مظهر عشق است و هم مظهر زیبایی ست

دامان پر ازمهرت چون دشت شقایق هاست..
ای سبز ترین دامن. دشتت چه تماشاییست!!

با ذکر و  دعای تو آسوده دلم مادر..
زیرا که در اذکارت انگیزه و گیراییست..

تو هاله ی خورشیدی درخویش بپوشانم...

بغیر ازعاشقی مادر دراین دنیا گناهت نیست
تو یی شیرین ترازشیرین وفرهادی گواهت نیست

بخوان مادر برای من دوباره لای لای از عشق
که جز عشق وصفا چیزی درآن سوز صدایت نیست

تویی ساقی تویی ساغر تویی زیباترین باور
برای من بهشتی بهتر از دست دعایت نیست


بخوان از عشق...