متن عشق ناگفته

امان از شب، امان از حرف‌های ناگفته
امان از عشقی که در سینه‌ام لانه دارد و زبانش در بندِ سکوت است

شب که می‌آید، شعله‌ها درونم فوران می‌کند
قلبم صاحبِ بدن می‌شود و عقل از کار می‌افتد

هراسِ یک اعترافِ خاموش بر جانم سایه می‌اندازد:
نترسم که بگویم و نشنوی،...

تورا گم نکرده ام
وهنوز فراموشی سراغم نیامده ست
اما لرزش لبها و تپش قلبم
مجال گفتن « می خواهمت »را ازمن گرفته ست
و شگفت آنکه در هر رگم « جان منی تو» جریان دارد.

نداشتنت را
به پای قسمت می گذارم
تنها رقیبی که
فرصت بیان احساساتم را
از من گرفت
تا برای همیشه
عشق پنهانی من باشی

- میخوای برات قصه ای تعریف کنم
که آخرشو نمیدونم ؟
+ تعریف کن
- دوستت دارم