متن عطیه چک نژادیان

به گمانم اینجا پشت هیچستان است

جسارت اجرایى کردن ایده هایت را داشته باش
و گرنه همیشه جهان پر بوده از
ترسو هاى خوش فکر

در عجبم از سیب خوردنمان...
که از آن فقط چوبی باقی می ماند... مگر این همه چوبی که خوردیم از یک سیب شروع نشد!!!؟؟؟
متن:عطیه چک نژادیان

روزها میگذرند
و من هر روز...
دنیا را بیشتر میشناسم،
عاقل تر می شوم
و محتاط تر... نمیدانم
شاید فقط ترسوتر میشوم... اما این را میدانم که...
دیگر کمتر رویا میبافم،
دیرتر آدمها را باور میکنم،
کمتر از زشتیها تعجب میکنم،
و
بیشتر احساساتم را نادیده میگیرم.

روزها میگذرند
و...

تو هر گز کسی که می خواهم باشم را نقد و قضاوت نکردی.تو فقط بدون شرط مرا دوست داشتی.برای این فقط ممنونم.تا ابد دوستت دارم پدر.

مرا به کعبه چه حاجت!

طواف می کنم “مادری” را که برای لمس دستانش هم

وضو باید گرفت …