لعنت به رفیقی که به حق رنجم داد فاز برکت به حال بغرنجم داد او که به زبان یار وفا مسلک بود بی چشم و به روی گربه سان خنجم داد از باب ریاضیات در رفتارش رنجی به توانِ نمره ی پنجم داد شانه که به سِقط دست او فارغ...
یه جایی توی فرندز هست که ریچل به راس میگه: " متاسفم... نمیتونم ببخشمت! آخه تو تنها کسی بودی که باور داشتم هیچوقت به من آسیب نمیزنه "
از کودکی هر که را می دیدم دوست داشتم با او دوست شوم... فکر میکردم همه انسانهای روی زمین مانند من ساده و مهربانند. بزرگتر شدم... سعی داشتم راه خود را ادامه بدهم و از همان سادگی و مهربانی استفاده کنم اما از بد روزگار،...کسی که از دوران کودکی دوست...
در زندگی گاهی باید بیخیال قلب شد.. گاهی باید قلب را گذاشت و به پشت سر نگاه کردو جای تمام جنخر ها را شمرد... آری گاهی نباید گذاشت خون برخی از زخم ها خشک بگیرد.. زخم هایی مثل زخم های همین خنجرهای از پشت دوستان راباید آنقدر نمک پاشید تا...
ای نارفیق به کدامین گناه ناکرده تازیانه می زنی بر اعتمادم ؟ زیر پایم را زود خالی کردی … سلام پر مهرت را باور کنم یا پاشیدن زهر خیانتت را ؟
