متن تازیانه

سر برهنه بیرون زد
و
طلای موهایش
بی حجاب
بی هراس از
تازیانه ها چرخید،
عجب جسارتی دارد
خورشید !

فصل ها را به نظاره بنشین و تغییر احوال را تجربه کن در زندگی تغییر احوال را به نیکی یاد کن که قطعا تعالی تو را بدنبال دارد؛ گِلایه های زندگی را بر پیشانی روزگار حک کن که داند تازیانه های روزگار را تاب داری

گیسو به باد داده !
نسیم شو
خیالت را هُل بده به سویم
بِدم درمیانه ی چشم هایم
تا جاان بگیرم .
گیسو رَمیده !
پیچک شو دور تنم
و مرا حبس سلول انفرادی خودت کن
تسخیر کن ته مانده روحم را
تازیانه ام بزن
و کشان کشان از کمرگاه...

تو چه زود بزرگ شدی !

و من چه زود پیر !

انگار زمان ناز تو را کشید !

و بر من تازیانه زد !

شاعر محمد حسین کاظم زاده

دلم گرفته از این روزهای تکراری
کجاست خلوت بی انتهای تکراری

به قصه های نفس گیر خویش می خندم
هزار و یک شب پُر ماجرای تکراری

زبان درد مرا هیچ کس نمی فهمد
می آورند برایم دوای تکراری

به جستجوی کسی سالها سفر کردم
رسیده...

تو را باور کردم
طوری که در رویا هم
برای هیچ کس اتفاق نیفتاده بود
تو را باور کردم
گذاشتم در قلبم
کوچه،خیابان،شهر
و حتی دنیایی بسازی
که تجلی بهشت باشد
تو را باور کردم
و مزه خوب زندگی را
در لبانت پیدا کردم
که هر کدام از بوسه هایت...

راین ِ
گوشه کنار راین/بوی ِچمخاله می دهد/بوی نای وماهی سیم وزهم ماهی.
اب ارام بود/کف سرد بود/روی انگوشتان دست من.
قایق ها هندوانه بار زده اند/ پاروها اب شیرین را می برند.
زیر سایه بید مجنون/صدای گیتار دخترک/ به زخمم نمک می پاشد
- مرا می برد تا قلم...

عزیز من
چرا این روزها اهلی ما نمی شوند ؟

و باد مثل یک حاکم دیوانه
تازیانه می زند
تازیانه می زند

هرچند اشتیاق ام به تو
همیشگی دست در دست است
و لب به لب دوست داشتنم به وقت تو
و کبوتر سفیدی ام
که به سفیدی دست های...

لمس مژه ی یار به روی گونه
عجب تازیانه ی جذابی

ای نارفیق به کدامین گناه ناکرده تازیانه می زنی بر اعتمادم ؟

زیر پایم را زود خالی کردی …

سلام پر مهرت را باور کنم یا پاشیدن زهر خیانتت را ؟

از خیمه ها حسین جان آتش زند زبانه

از ما عدو کِشَد ناز با ضرب تازیانه

آهم رَوَد برادر از داغ تو به افلاک

رأست به راهِ کوفه جسم تو بر روی خاک

طفلان بی پناهت حیران به دشت و صحرا

در خیمه های سوزان ذکر همه یا زهرا

در...

ای زاده ی پیمبر آیا تویی حسینم

ای پاره پاره پیکر آیا تویی حسینم

گشتم کنار جسمت در قتلگه زمین گیر

شد پیکرت کفن پوش از سنگ و تیر و شمشیر

شنیده ام به گودال بس پرده ها دریدند

سر تو را حسین جان ز پشت سر بُریدند

جسم تو...