متن هما کشتگر

میشوی
تکرار در هر واژه ام
می سرایم شعر با تکرارها...

دست بر دستی نهادن
می شود آمال تو

ماه من
سوسوی نورت
کدامین آسمان دل
منور کرده است

صبح یعنی
تو بتابی و مرا زنده بخود گردانی

عشق یعنی
تپش قلب من
انگار به نبض سخنت

باز امشب
بی قرارم
نوش دارویی دهید

صبح شد
امد صدای چک چک و
بوی بهار..
مثنوی ها و
غزل از تو تلاوت میکنند...

عشق تو را دید و کمر خم نمود

بی شب بخیر نوش شد
این درد بی تو بودنم

تو را با جان نمی خواهم که روزی می شود فانی
تو را با جان دل خواهم که تا روز ابد مانی

آمدی
اما
برای ناز کردن آمدی

شب همین است
که
اثبات کند دردت را

می روم
اما تمام ارزوهای مرا
چون نماز مرده بر گورم بخوانید یک به یک

عشق یعنی
یک نفر هست
تو را می فهمد

می خواهمت ای مرگ
وقتی ندارمش

انگیزه ی بیداری و خوابم شده ای
پایان تمام التهابم شده ای

حرفی نزنم که در شب هجرانم
پیمانه ی بهترین شرابم شده ای

شانه ات درمان هر دردی ست
آرامم نمای

شب را به هوای تو نشستم
ای روشنی شب سیاهم

در تمام جان من جا کرده ای
ای تمامت
آیه ی تکرار دل...

بیاید شهر را نورانی کند عشق
کویرم را گل افشانی کند عشق
رها سازد مرا از این سیاهی
شب من راچراغانی کند عشق

هوای دل بارانی ست
کوچه ای میخواهم برای
قدم زدنهای دو نفره
پشت پرچین های
مسکوت دل
در ماورای افق های نامتناهی
ببار باران...
تا زندگی کنم
با قدمهایش..!

اگر
سهم من از چشمت
اسارت بردن دل بود
من این حبس و اسیری را
به صد جان
آرزو کردم...

منم وصبح دل انگیز و
چشمان نگار...
تویی و آن قمر و
بانی هر صبح و پگاه...️



️️️

آنکه بر لوحِ دلم نقش ابد بست تویی..