هر وقت مرضی همه گیر و بی درمان دیدی ٬ بدان باعثش تله ای بوده که از دست رام کننده اش فرار کرده . تاریخ چیزی نیست جز فرار و رام کردن تله ها و تله شده ها . / محمد رضا کاتب / رمان رام کننده /
به مدافعان سلامت: تا خستگی در نگاهتان باشد این حوالی زمستان است. اینک ما را نه شوق بهاری هست و نه شور عیدی بود؛ گذشت و همچنان می گذرد لیکن این گذشت عمرمان، حضور سبزتان را در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا فراموش نخواهد کرد.\عید و بهار ما اسیر...
با نام خالق شکوفه های بهاری جوانه زدن های شاخه های خشکیده را دوست دارم، مثل کودکی که بعد از بازی، بخواب عمیق رفته و کم کم بیدار میشود و همه میدانند، پرانرژی تر از روز قبل خواهد بود! بهار کم کم می آید، پلک هایم را میبندم و تجسم...
روز آخر ویروس کرونا میاد میزنه رو دوش کادر درمان و میگه... حالا ما که رفتیم ولی شما یه کلاس رقص برید
کسانیکه در جلوی در بیمارستان جم برای استاد شجریان جمع شده‌اند زمانیکه می‌فهمند هنوز استاد فوت نکرده است دچار خسران می‌شوند. تو گویی چیزی را از دست داده‌اند. این «چیز» در روانکاوی همان «علت ابژهٔ میل» است. جهانی که بی‌معنا شده باشد انسانها در آن به هر چیزی متوسل می‌شوند...
من به این ویروس کرونا اهمیتی نمی دادم تا اینکه فهمیدم مسئولین گفتن جای نگرانی نیست
