[پدر جان!] پدر جان! عید در راه است نرم نرمک می آید مردم در پی تهیه ی مایحتاج های خود هستند دل من هم تنها، دیدارت را احتیاج دارد و دست به دعا شده و هزار و یک دعا برای دیدنت کرده است. ... پدر جان! کمی به عید مانده...
نام زیبایت پدر جان با طلا باید نوشت ! با عیاری خوب و عالی با صفا باید نوشت ! در دلم نام تو را حک کرده ام عشق نخست عاشقانه در دل و جان چون خدا باید نوشت !
پدر جان .... درد هایت را با هیچ کس نگفتی از غصه هایت حرفی نزدی از تمام چیز هایی که در دلت بود و به دست نیاوردی. چه روز ها گره زدی به شب و چه گره ها که باز کردی از فردای ما پاهایت خسته از جست و جوی...
ازش پرسیدم: پدر جان! آدم برای رفتن باید چقدر مطمئن باشه؟ گفت: مردها نمیزارن زنی رو که دوسش دارن؛ هوای رفتن به سرش بزنه!
