می بینی؟ هیچکس دیوارِ ما را ورق نمی زند دخترک! کاش کبریتی مانده بود می شد نصفش کرد یکی برای شب های نفتی ات یکی برای کتابِ تاریکِ من... «آرمان پرناک»
آتشم کشیدی با کبریت عشقت ، ولی تو مگر نگفته بودی این کبریت بی خطر است ؟!
سه کبریت ، یک به یک در شب روشن شد اولی برای دیدن تمامی صورت تو دومی برای دیدن چشمانت سومی برای دیدن لبانت و بعد تاریکی غلیظ برای اینکه به خاطر بسپرم همه را زمانی که تو را در میان بازوانم گرفته ام
دختره به حیف نون میگه: اگه یه شب من و تو تنها باشیم، همه جا هم تاریک باشه، هیچکس هم ما رو نبینه، تو از من چی میخوای؟ حیف نون میگه:کبریت
مانند کبریتی که روشن شد نمی دانم من زنده ام این روزها یا خودکشی کردم
اونی که عاشقته خودش شرایطشو ردیف میکنه تا باهات باشه غیر این بود کبریت بزن به اون رابطه..
