متن گیج

هیچ ِ هیچم

زرد زردم مثل برگی در خزان روزگار
سرد سردم چون تگرگ آباد بی مرز و حصار

گرچه میچرخم به دور خویشتن بی واهمه
هیچِ هیچم چون حبابی در هجوم آبشار

هر سحر پیغام شادی میدهد خورشید و من
گیج گیجم مثل اعدامی که پای چوب دار

بسکه...

 گیجم

رفتی و حال مرا پنجره می داند و بس
چشم بی حوصله را منظره می داند و بس

سحری کو که دلآشفته یادت نشوم؟
شب دیدار تو را خاطره می داند و بس

بس که نالیدم و گوش تو بدهکار نشد
طعم فریاد مرا حنجره می داند و بس...

سؤالی که بعضی وقت ها من را گیج می کند: من دیوانه ام یا دیگران؟

رستم و افراسیابم که ز پا افتاده ام
مثل فرخزادم اما بی صدا افتاده ام

یا چو قبر شاعر شهنامه ی اسطوره ای
کنج شهرستان مشهد بی بها افتاده ام

در میان کوچ یک دسته پرستوی غریب
اتفاقی ناگوارم، بی هوا افتاده ام

گیجم از این همهمه بین سیاستها و...