متن یتیمی

[برای دخترک پریشانم]
چرا گریه می‌کنی، دخترک نازم!
چرا؟!
تو که پدر و مادرت را داری،
ولی من خبری از پدرم ندارم و مادرم را نیز از دست داده‌ام!
من که یتیمم، باید یک‌ریز زار بزنم،
تو از چه گریانی؟!
تو که دوستان زیادی داری و
همگی‌شان تو را دوست...

حتی اگر در سن هفتاد سالگی پدر نود ساله ات را از دست دهی باز هم درد یتیمی و هجوم اهریمنها را حس خواهی کرد.

مادر دوبخش است: «ما» و «در»... و قصه یتیمی «ما» از کنار «در» شروع شد.

امشب حسن (ع) اول شب یتیمی را با گریه می‌گذراند؛ حسین (ع) عزا گرفته است؛ بعد از زهرا (س) زینب (س) خانم خانه است... امشب مهدی (عج) شب زنده‌دار است... و همه منتظر ظهور او هستند تا بیاید و لااقل یک دانه شمع بر سر قبر زهرا بسوزاند...

دیگه رویایی ندارم
دیگه سیگار نمی کشم
دیگه حتی داستانی ندارم
بدون تو زشت و نا پسندم
بدون تو کدر و پستم
مثل یتیمی در پرورشگاهم
دیگه میلی به زندگی ندارم

زندگی من از وقتی رفتی ایستاده
هیچی ندارم
و حتی بسترم به سکوی ایستگاه تبدیل شده
از وقتی رفتی...