نوشته های سیاه و سفید

صحرای وجودم شده مملو از باران
پر شده از برف
صحرای همیشه داغ و سوزانم
سرد شده
یخبندان است
حس مردن دارد
بی روح شده
خسته تر از همیشه
در یخبندان خودش
آرام میمیرد...

🖤
محتاج شده ام به بودنت
به یک عمر دوست داشتنت
به گرمای وجودت در زندگی ام
به حال خوب خواستنت
آرامشم شده آغوشت
دیدنت، بوسیدنت
همچون خورشیدی در تاریکی وجودم
برای جان من نفسی
برای قلبم برهان ضربانی
بر درد های دلم مرهمی

دلم میخواهد بروم
جایش را نمی دانم
فقط میخواهم از حالی ک در این زمان دارم دور شوم
حالی ک فهمیدنش برای خودم هم نا ممکن است
دلم دور شدن می خواهد
از شلوغی
از دغدغه
از آدم ها
دلم رفتن می خواهد
یک رفتن طولانی

وقتی که چشمانت به چشمم خورد

دست و پا را نه

دل را گم کردم

🖤

کسی باید باشد که
تورا تمام و کمال احساس کند
خنده ات را ببینید
غمت را بشنود
اشکت را بفهمد
شکسته های دلت را روی هم بگذارد
بچسباند تا
دلت دوباره دل بشود

چشمای تو دنیای رنگی یک آدم سیاه و سفیده

درد دل دیوانه را دیوانه میداند که چیست

کیوان بلدی

مبتلایم به لاعلاج ترین بیماری
یک بیماری به نام عشق
تپش قلب میگیرم،،
در لحظه نگاه کردنت
نفسم تنگ میشود،،
در زمان دوریت
آرامشم سلب میشود،،
هنگام غمگین بودنت
من دیوانه ای هستم دچار تو

کیوان بلدی