متن درد دل

جهت تنگی قلبم تو چه نسخه‌ها نوشتی
دل پاره پاره اما به خدا دوا ندارد

زمزمه، با زمزمِ جان می‌کنم؛
دردِ دل، با جامِ رضوان می‌کنم:
حقّ خوزستان مگر بی‌آبی است؟!
حقّ خوزستان زلالِ آبی است!

✍ دُردِ دَرد
@bzahakimi
بی دلیل نیست؛
گر غریب شد،
دلِ نجیبم؛

دَرْک داشتم؛
که دُردِ دَردِ سینه شد نصیبم...

قــول دادی که بـیایی و بمانی پیش من


پس چه شد یار دل آزارم، دلم آزرده شد

پنهان شده در سینه ی من درد عجیبی.
جز چشم سیاه تو مرا نیز نباشد طبیبی.

همه ما یک روز
یک جایی، با یک اتفاق
تمام وجودمان را از دست داده ایم
بی آنکه قلب هایمان از تپش بایستد.

آقا پسر، تو داروخونه‌ی غم‌های منی ...
هر وقت دلم درد می‌گیره، فقط لبخند تو نسخه‌ی نجاتمه. تو همون هیوسینی که دردهای بی‌دلیل دلمو آروم میکنه، همون آموکسی‌سیلینی که عفونتِ نبودنت رو از تنم بیرون میکشه.
وقتی بی‌تاب میشم، تو مثل یه دوز دیازپامی، آرومم میکنی. وقتی دنیا سم میریزه...

در دلم غم کده ای ساخته آن چشم سیاهت،
که تماشا دارد.

میگفت کو تا جداییمون
ولی، آخر سرم اومد
من از هرچی که ترسیدم
ببین آخر، سرم اومد
با پاهای خودش میرفت
با چشمای خودم دیدم
که روزای بدم رفت و
روزای بدترم اومد
رفت که رفت که رفت که رفت که رفت
مونده واسم این چشای خیس
قلب من بفهم...

عشق آن است،
که ویران بکند قلب تو را.

به قول بزرگی که می گوید:
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشینی
و به حرفایی که هیچ وقت
قرار نیست بگویی
فکر میکنی...!!!

دلتنگی نشسته کنجِ حوضِ خاطراتِ من،

به رنگِ ماهیِ غمگین، به عمقِ باورم، چه مَن.

نهفته در سکوتِ شب، صدایِ پایِ رفتن‌ها،

همان ترانه تلخی که می‌خواند در سَرَم، چه مَن.

کجایِ غصه پنهانی، تو ای دلتنگیِ دیرین؟

که هر دم می‌شکوفی باز، به شکلِ اشکِ شبنم، چه مَن.

درونِ...

آرزو بودی،
محال شدی،
و الان خاطره ای بیش نیستی.
چقدر درد عظیم ایست. آرزوی کسی خاطره شدن.

میدونی بعضی وقتا دیگه ارزشی نداره
اصرار واسه به دست آوردن بعضی چیزا تا یه جایی ارزشش رو داره ...
از یه جایی به بعد وقتی بعضی اتفاقا بیفته دیگه بدست آوردنشم فایده ای نداره ...
بعضی وقتا اونقدر دلت میشکنه که اگه خدا چیزی رو که میخوای بیاره دو...

زمانی که: شدم لبریزِ عشقت
وَ شد مهرت فقط، همّ دل و، غم

کشیدم با تبِ احساسِ سینه
تو را در دفترِ آغوشِ قلبم

دگر هرگز نخواهی رفت، بیرون
از این سینه؛ از این قلب و، از این دم

در دلم بوران نشست و قاصدک بی آرزو شد
در نگاهم ابرِ سَرکِش؛ گونه هایم را وضو شد

من دلم تنگ است
ره چاره نمی بینم
چگونه دربیارم دل؟

منم و یک دنیا پر از تنهایی پر از دلتنگی.

لبریز ز دلتنگی است.
این حال پریشانم.

تو دیدی که: به قلبم درد، جاری‌ست
همان دردی؛ که تب می کرد، جاری‌ست
نخواندی حسّ پردردِ دلم را
هنوز آن التهاب سرد، جاری‌ست

تو هم مثل منی؛ دلتنگ و خسته

درون سینه‌ات، مهری نشسته

از احساسِ دلت، گل می‌تراود

به دشتِ باورِ من، دسته دسته

درونم پر ز دلتنگی ایست، ولی چشمم نمی بارد.

دیدن چشمان تو، آغاز رنج دل بود.

شهریارَم
رفتی و شهرِ دلم بی یار کردی
هر چه گفتم من بمان
اما تو بر راهِ خودت اصرار کردی
بودنت دنیایِ من بود
رفتنت اما؛ چه زود !
دیدی آخَر؛
قلب و روحِ دخترَت تب دار کردی؟!
برایِ پدرم🖤