چند وقتی ست که چشمان آبی تو
درونم را به هم ریخته است!
و مدتی ست از اندوه فراقت
بر موهای سیاهم،
برف سپید نشسته است.
دیر زمانی ست که دستان فرتوت و پر چین و چروکت را
در دستانم نمی بینم و
آسمان تیره و تار عمرم
پر از صدای غم و غصه شده است.
شعر: شیما س عمر
ترجمه : زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
