باد در موسوم وزیدنش درختان را به آغوش می کشد درخت هم آرام و آهسته میان بازوانش تسلیم می شود و آرام می گیرد سینه و گریبانش را می گشاید. شاعر: خالد شیدا برگردان: زانا کوردستانی
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.