"بیا خوشبختی را برایت معنا کنم !"
با یک بیت شعر عاشقانه و
یک نگاه با نازو عِشوه ی دلبرانه
کنار ِ تختِ چوبی فَرش شده ی ، وسطِ حیاط دَرَن دَشتِ خانه ی قدیمی ِ پدرم
که از تمامِ دَر و دیوار ِ باغ و حیاطَش عشق میبارَد و صَفا!
"بیا خوشبختی را برایت معنا کنم !"
با دولیوان چایِ داغ و دِبش
در دست ِ هم و شانه ها چسبیده به آغوشِ گرمِ هم
در یک شبِ سَرد پاییزی
.تِکیه بَر درخت ِ نارنگی و خُرمالوی ِ وَسطِ حیاط !

✍فاطمه السادات شریفی نیا
ZibaMatn.IR