انتظار، احساسی است که مانند نسیمی ملایم، گاهی آرام و گاهی تند بر دل می وزد. انتظار یعنی لحظه های پر از دلتنگی، لحظه هایی که هر تپش قلبت با نام او همراه است. انتظار یعنی ثانیه هایی که به کندی می گذرند، اما هر یک از آنها پر از امید و آرزوست.

انتظار یعنی نگاه به افق های دور، جایی که شاید او از آنجا بیاید. انتظار یعنی شنیدن صدای قلبت که هر بار نام او را زمزمه می کند و تو را به یاد لحظه های شیرین با او می اندازد. انتظار یعنی دیدن هر غروب و طلوع خورشید با این امید که شاید امروز، روز بازگشت او باشد.

انتظار یعنی شب های پر از ستاره، که هر کدام از آنها به تو می گویند که او نیز به تو فکر می کند. انتظار یعنی روزهایی که با لبخندی پنهان و قلبی پر از امید سپری می شوند، چرا که می دانی او نیز در جایی دور به تو فکر می کند.

انتظار یعنی عشق، عشقی که هیچ گاه نمی میرد و همیشه در دل تو زنده است. انتظار یعنی این که هر لحظه با یاد او زندگی کنی و بدان که این انتظار، روزی به پایان خواهد رسید و او بازخواهد گشت. انتظار یعنی زندگی ای که با همه سختی ها و دلتنگی ها، باز هم زیباست، چرا که امید به دیدار دوباره او در دل تو زنده است.
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی