با این همه تنهایی و این همه پاییز در پایان فقط شعر است که برای شاعر باقی می ماند. و ستاره ها را از خواب بیدار می کند که به شب بفهماند این همه تنهایی و این همه پاییز را تمام کند. شعر: ابراهیم اورامانی ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.