ایرانه خانم
بگو
کی خنده های خوشگلتو از لبات دزدید؟
کی شب هات رو با سایه ها نقاشی کرد؟
کی آواز پرنده ها رو از صبح هات برید؟

اما می دونی؟
لبخندت مثل خورشید
پنهون بشه هم
دوباره طلوع می کنه

ایرانه خانوم قشنگم
ایرانه خانوم زیبا
لباس شیر و خورشید رو
از صندوق خاطره هات بیرون بیار
بپوش
و باز مثل افسانه ها
روی تاریخ قدم بزن

با گام هایی که زمین رو
از خواب کهنه بیدار می کنه
با نگاهی که
آسمان رو
پر از ستاره های تازه می کنه

بچرخ...
برقص...
بخون...
یه آهنگ که شب رو روشن کنه
یه ملودی که
تاریکی رو از دل ها بدزده

با هر چرخش
جهان نو بشه
با هر قدم
زمین یه شعر تازه بگه

بزار باد
همراه تو
رقص کنه
بزار زمان
توی دست هات
متوقف بشه

بچرخ...
برقص...
بخون...
که دنیا هنوز
منتظر آهنگ زندگی توئه

ایرانه خانوم قشنگم
چشمهات قصه می گن
از کوه ها و دریاها
از بادهایی که
در گیسوهات خوابیدن

ایرانه خانوم زیبا
صدات مثل بارونه
که رو خاک تشنه می رقصه
و عطر شکوفه ها رو
با خودش میاره

ایرانه
بچرخ...
برقص...
بخند...
که دنیا
بی لبخندت
یه شعر نصفه و نیمه ست

ایرانه خانوم قشنگم
بچه هات منتظرن
زیر سایه ی دست های گرمت
زیر نگاهت که
مثل بهاره

چشم به راهن
برای قصه های شبانه ات
برای لالایی هایی
که آرومشون می کنه
برای خنده هات
که روزشون رو می سازه

برگرد
به آغوشی که
بی تو
زمستونه
به خونه ای که
صدای مادرانه ات
دلگرمی بچه هاشه

ایرانه خانوم
طاقت بیار
زمین هنوز
به قدم های تو محتاجه
به صدای تو
که مثل ترانه ایه
در باد

طاقت بیار
که پشت این شب طولانی
خورشید منتظره
لبخند تو
رو به آسمون برگردونه

طاقت بیار
که بچه هات هنوز
خواب دست های مهربونت رو می بینن
و آوازت
دل هاشون رو گرم می کنه

ایرانه خانوم قشنگم
طاقت بیار
جهان با امید تو
زنده ست

ایرانه خانوم قشنگم
آواز قشنگت رو دوباره بخون
برای کوه ها
برای دریاها
برای دلی که
صدای تو رو خواب می بینه

بخون
که پرنده ها دوباره برگردن
که باد
قصه ی تو رو
برای گل ها زمزمه کنه

آوازت
مثل بارونه
که خاک خسته رو
زنده می کنه
دوباره بخون
که دنیا
بی صدای تو
یه سکوت بی پایانه

فیروزه سمیعی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
متن های فیروزه ای/ شعرها / بیو ها/ فیروزه ای