کهکشانی که مرا با خود تا...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
کهکشانی که مرا با خود
تا ثریا می‌بُرد،
از شانه‌ام گریخت.
حالا...
آفتاب دانه می‌پاشد
**تا سایه‌ام بلندتر شود
#رویاسامانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، از دست رفتن یک عشق بزرگ و رویایی را توصیف می‌کند. کهکشان، نماد آن عشق عظیم است که شاعر را به اوج می‌برد. اما این عشق از دست رفته و حالا شاعر در تنهایی‌اش، با امید به رشد و استحکام (بلندتر شدن سایه) به زندگی ادامه می‌دهد. آفتاب، نماد امید و گذر زمان است.