صد امیدم رفت ازبالا وپاینم فکند...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
صد امیدم رفت ازبالا وپاینم فکند
بعد از این با کوس رسوایم بخند
او به من گوید بران زورق به آب
درقفایم موج راامرست خیزابم بلند
پویا شارقی بروجنی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این دوبیتی از ناامیدی شاعر پس از از دست رفتن امیدش می‌گوید. او رسوا و بی‌آبرو شده و دیگری او را به سوار شدن بر قایق و روبرو شدن با امواج خروشان تشویق می‌کند؛ یعنی او را به رویارویی با مشکلات و سختی‌ها فرا می‌خواند. این دعوت، تلخ و نمادی از بدشانسی و سرنوشت شوم شاعر است.