تو چون من ای پرنده بی...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تو چون من، ای پرنده بیقراری
نه ماندن می‌توانی، نه فراری
قفس وا شد، برو هرجا، جز اینجا!
به آدم‌ها مبادا دل سپاری
امین درافشان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، سخنی تلخ با پرنده‌ای بی‌قرار است که مانند شاعر، نه می‌تواند بماند و نه فرار کند. آزادی او مشروط است: رفتن مجاز است اما نه به سوی انسان‌ها، چرا که اعتماد به آن‌ها ممکن است دردناک باشد. پرنده باید برود، اما تنهایی خود را برگزیند.