زن همان صبحی ست که جهان از او بیدار میشود زن ریشه دارد در...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
#زن_همان_صبحی_ست_که_جهان_از_او_بیدار_میشود.
زن، ریشه دارد. در خاکِ صبورِ زمین.
او با نسیم می‌روید، با باران می‌بارد و با آفتاب می‌تابد.
زن را نمی‌شود در قاب واژه‌ها اسیر کرد.
او مفهوم است،
حضور است،
بی‌آنکه فریاد بزند.
زن، تاریخِ خاموشِ صبر است
که قرن‌ها در لابه‌لای کتاب‌ها گم شد
و کسی نفهمید
که هر ورقِ این تاریخ، با قطره‌های اشکش ورق خورده است.
زن، آنجاست
در لبخندهای ساده‌اش،
در دردهایی که نگفت،
در رؤیاهایی که به دنیا آورد و نگذاشتند بزرگ شود.
اما هنوز هم
جهان
با نجوای نرمِ زنانگی‌اش زنده است.
تفسیر با هوش مصنوعی
این متن، زن را ستایش می‌کند؛ او مظهر حیات و پایداری است، مانند ریشه در زمین. صبر و مقاومت او، با وجود نادیده گرفته شدن در تاریخ، جهان را زنده نگه داشته است. زن فراتر از کلمات است؛ حضور آرام و تاثیرگذار او، در لبخندها، دردهای پنهان و رویاهای ناتمامش، به زیبایی توصیف شده است.