آدم که عاشق میشود فکر خطر...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
آدم که عاشق میشود فکر خطر نیست
در عاشقی اصلاً ضرر مد نظر نیست
“دربدری دارد به دنبال خودش عشق”
عاشق نبوده آنکسی که دربدر نیست
پشت سر پروانه دریا هم بریزی
پروانه برگشتی ندارد تا سحر نیست
پروانه را دیدم که خاکستر نشین شد
پروانه یادم داده عاشق فکر پر نیست
قدر جوانی را بدان و گریه کن باش
من شک ندارم وقت پیری بی اثر نیست
من گریه کردم هر کجا ، قلبم شکسته
پس گریه های من کم از شق القمر نیست
گریه برای این تبار محترم بود!
سر تا سرش سود است و اصلاً هم ضرر نیست
غیر از تو خرج هرکه شد خونش هدر رفت
خونی که میریزم به پات اسمش هدر نیست
دارم مقرب می شوم بین گدایان
با این که در عالم گدائی معتبر نیست
این کاسه را باید پر از مهر علی کرد
اینجا گدا اصلا به فکر سیم و زر نیست
بنشین و اینجا گریه کن آن جا بخندی
فردا که محشر شد خبر از چشم تر نیست
حتی صدایش در نیامد پشت آن در
جانم به زهرا که مثالش در بشر نیست
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، عشق بی‌ملاحظه‌ی شاعر را توصیف می‌کند؛ عشقی که خطر و ضرر را نادیده می‌گیرد و حتی رنج و گریه را ارزشمند می‌داند. شاعر، عشق را به پروانه‌ای تشبیه می‌کند که بی‌هدف به سوی عشق می‌رود و در این راه، از هیچ‌چیز نمی‌هراسد. او با گریه و فقر، به مقام قرب الهی می‌رسد و عشقش را بالاتر از هر چیز مادی می‌داند. عشق او، نمونه‌ای بی‌نظیر و فراتر از انسان‌های معمولی است.