تو مانند گل خود رو بر زمین دلم روییدی و من ندانستم که باغچه دلم را هرس کنم ، یا خیر قدکشیدی و شاخ و برگ دوانیدی تا این شد که نباید میشد جان دلم ازاول باید می دانستم که قلب من عبور ممنوع است و تو علف هرز خواهی شد
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.