برای حلبچه حلبچه تنهای تنهاست تنهای...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
[برای حلبچه]
حلبچه
تنهای تنهاست،
تنهای تنها،
همیشه تنهاست!
از سال ۱۹۸۸ تاکنون تنهاست.
تنها می‌گرید
تنها می‌میرد
و در تنهایی بی‌پایانش اشک‌هایش را پاک می‌کند.
و تنهای تنها به دروغ‌های بی‌پایان ما گوش می‌دهد.
...
تنهای تنها،
با غم هم آغوش است و
کسی نیست که تنها برای یک شب هم شده
دردهایش را پرستار باشد.
و اکنون حلبچه، از همه کس و همه چیز بیزار است
آنقدر دروغ‌های ما را شنیده،
که دیگر تحمل، دروغی دیگر را ندارد.
...
آسان که نیست
سی و شش سال
با دستانی لرزان و زخمی
با دستانی پینه بسته
اشک‌های مردم شهر را پاک کنی
و باز امسال از پارسال
تنها و تنهاتر باشی،
تنها و غمبار باشی...
...
آه ای تنهایی!
آرام بگیر،
آرام آرام
آرام آرام
آرام آرام
آرام‌تر از آرام
همچنان آرام‌تر
و دست از سر حلبچه بردار...
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر در مورد شهر حلبچه است که پس از بمباران شیمیایی در سال 1988، سال‌هاست تنها و فراموش‌شده رها شده است. حلبچه از دروغ‌ها و بی‌توجهی‌ها خسته شده و در غم و اندوه عمیقی فرو رفته است و به آرامش و رهایی از این تنهایی بی‌پایان نیاز دارد.