عنوانِ انشاء: "من اگر در زمان قاجار بودم"
یک ساعتی ست که صفحات و لینک های مرتبط با " زنان_در_دوره_ی_قاجار " را بالا و پایین می کنم و عکس ها را دید می زنم و به این فکر می کنم که اگر همین صد و خُرده ای سالِ پیش، مثلاً در دوره ی ناصرالدین_شاه_قاجار به دنیا می آمدم سرنوشتم چگونه بود.
دیدم بعید نبود در یکی از سفرهای استانی اش دستِ منِ سرکشِ بلبل زبان را بگیرند و ببرند قاطیِ خیلِ عظیمِ زنانِ حرمسرا!
بالحتم می دانید که سلیقه ی شاهان آن زمان، زنانِ چاق و سبیل کُلُفت بود با ابروهایی پاچه دار، غبغب هایی هفت طبقه و خال های گوشتیِ دُرُشت. آنوقت "باران الملوک" که اینها را نداشت سوگلی نمی شد هیچ، شاه جان سلامش را هم علیک نمی گرفت. بعد احتمالاً چاره ای نمی ماند برایش جز اینکه باز درس بخواند و تحصیلاتش را تا مدارجِ عالیِ سیکل ادامه بدهد، هر از چندگاهی با قلم و دَوات برای همایونی شعر بسُراید و تا بامداد برای زنانِ فربه ی سبیل کلفتِ غبغب دارِ سوگلی ای که در اَندرونی خروپُف می کنند، شهرزادوار قصه ی شب بگوید.
خودمانیم، چه خوب شد که نشد.
حالا اما به این فکر می کنم که صد و اَندی سال بعد، اگر دخترکی سرکش و بلبل زبان، عکس ها و فیلم های مرا ببیند و صفحاتِ مجازیِ به جا مانده ازم را بالا و پایین کند، به چه فکر می کند؟!
ZibaMatn.IR