من چه قدر شعر برای تو بگویم کافیست؟
بیت هایم که به اندازه ی یک دیوانند
من تو را می نگرم قافیه را می بازم
\ در نظربازی ما بی خبران حیرانند\ هرچه قدر دور شوی باز به چشمم آیی
مثل مهتاب که قفلی به دل دریا بست
ماه من! روی مگردان از این دیوانه
هرچه پنهان بشوی باز شب چهارده است

بی تو یک کالبد بی نفس و بی جانم
مثل یک روح که افتاده میان دو بدن
پای خسته به در قلعه ی مصر آمده ام
یوسف از چشم پدر غائب و تو از تن من

تو کمان می کشی و جان مرا می گیری
من تو را دیدم و آسان سپر انداخته ام
دور شهری که تو فرعون زمانش باشی
سنگری از دل و شریان خودم ساخته ام

آنچه من پای تماشای نگاهت دادم
همه ی زندگی و تاب و توانم بوده ست
در نگاه تو اگر حاصل من باختن است
این قمار بر سر بخشیدن جانم بوده ست
ZibaMatn.IR