مینوازمت...
نوشتن هیچ دردی را دوا نمیکند...
قلمم را بگیر و ساز دلم را بیاور.....
مینوازم تمام عصیان ها را....
تمام بودن ها را.....
تمام رفتن ها را.....
خوب میدانم گوشه قلب تمام انسانها یک صندلی خالی دارد....
تمام نبودن ها را کنارت بوده ام.....
شعرهای ناسروده باران و بوسه را برایت خوانده ام.....
من تمام دلتنگی های دفترم را کنارت سروده ام......
ZibaMatn.IR