از وقتی رفتی
لبام به خنده باز نمیشه دلبر
تو نیستی و بعد تو دیگه هیچی سر جاش نیست...
روزگارم سیاه شده و موهام سفید....
هر شب با کابوس رفتنت از خواب میپرمو دنبالت میگردم بعد یادم میوفته که خیلی وقته این کابوسه واقعی شده
تا صبح زل میزنم به چشمات توی قاب عکس و ازت میپرسم توکه حرف رفتن تو چشمات نبود چی شد که پای رفتن پیدا کردی
بهم میگن بااین فکرا خودمو از پا میندازم
میگن فراموشی خوبه برام
میگن باید از فکرت دوری کنم....
میخوام ازت دوری کنم
ولی نمیدونم چطور...
وقتی که تصویر چشمای خمارت پشت پلکامه
وقتی صدای خنده هات توی سرم میپیچه و مدام یاد حرفات میوفتم
با دلبری نوک انگشتتو میکشیدی رو زبری ته ریشم، آروم دم گوشم میگفتی:اینجوری نگام نکن که هوس کنم واسه مست چشمات بمیرم....
ببین من هنوز یاد چشمات که میوفتم حالت نگام عوض میشه...
هنوز حس میکنم یه گوشه ایستادی و داری بهم نگاه میکنی
همش منتظرم بیای از پشت سر دستای ظریفتو رو چشمام بذاریو گردنمو اروم ببوسی
منتظرم بیای بشینی اینجا رو به روم از دلتنگیات بگی،از همه ی روزایی که بی من سر کردی
از اینکه دیگه قرار نیس روزی رو بی من سر کنی...
تو خیلی وقته رفتی
همه میگن برنمیگردیو حتما تاالان اسممو فراموش کردی
ولی دلبر از وقتی رفتی من
با خیالت راه میرمو مدام
زمزمه میشه اسمت....
ZibaMatn.IR