تمام کوچه های شهرمان را غم گرفته
درون خانه جای همهمه ماتم گرفته

برای ما تمام زندگی رنگ خزان است
زمین از گریه های نو بهارش نم گرفته

کجای زخم های کهنه را محکم ببندیم
که زخم تازه جان از پیکر آدم گرفته

دوایی را برای دردمان پیدا نکردیم
تن از درد زیاد عاجز شده مرهم گرفته

چه طوفان غمی آمد به ویران کردن ما
ولی انگار ما را غصه دست کم گرفته
ZibaMatn.IR