شواهد بیرونی نشان می دهد که من هیچ چیز را بیهوده نمی پندارم. یک آدم معمولی ام ، که مثل همه برای بقا می جنگد! اما گاهی اوقات، خیال می کنم همه ی آدم های اطراف؛ در تیمارستان مرکزی مغزم روی نیمکتی نشسته اند و به تَرَک دیوار، قاه قاه می خندند...!
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.