قلبم!
خانه قلبم، در این قلب پاییز
چه تاریک است
گردسوزِ دوستت دارمت
سو سو کنان خانه ی دلم را
روشنایی بود
کو !؟
شب های آبان به بلندی ست
خانه ی دلم ظلمانی
به یلدا نرسیده
فتیله ی چراغ دوستت دارمت
را کشیدی
برو بسلامت
خانه دلت آباد
هر چهار فصلش بهار
ZibaMatn.IR
