مادرها مظلوم ترین
جنس آفریده ی خدا هستند!
دلواپس که میشوند، حاضرند زمین و زمان را
به هم بدوزند تا مبادا خاری در پایتان برود
هوای چشم هایشان، ناخودآگاه گره میخورد
به حالِ دل شما
موهایشان، تنها پریشانی دنیاست که به آدم،
امید زندگی میدهد
عادت ندارند موهایشان را ببافند اما با این حال
موج موهایشان دلرباتر از امواج دریاست!
مادرها، ساده اند، لطیف اند
بی صدا میشکنند،
آرام غصه میخورند،
آرام اشک میریزند،
آرام پیر میشوند...
جوانیشان را به پایتان میریزند و نمیفهمید
هر شب برای خوشبختیتان، جان نذر
میکنند و نمیفهمید
دیر میشود،
دلواپسی های مادرانه شان را جدی بگیرید!
مادرها بوی بهشت میدهند و آغوششان،
ابتدای آغوش خداست....
مادرها کوهند ،
نورند ،
آسمانند ،
بهارند ،
اصلا مادرها خودِ خود حسِ نابِ زندگی اند!
بودنشان را قدر بدانید
که اگر نباشند
دنیایتان با تمام شلوغی اش
خلوت ترین نقطه ی جهان خواهد شد!
ZibaMatn.IR