هنوز در من کسی ست
که از پشت چشمهایم
جهان را نمی فهمد
مثل مرده ای که از لای تابوت
به بیرون ترین شکل
خیره مانده است
و شاید می داند که هیچ مرده ای
تابوت بر دوش نمی گیرد
اینجا شبها خیلی طولانی است
گویی تمام فرداها سقط می شوند
این آخرین باراست که پلک می زنم
اگرچه یک نفر باید بماند
خدا را حفظ کند ..!
جلال پراذران
سفیر اهدای عضو
فعال محیط زیست
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
