متن پلک

پلک هایم /
دمادم /
روی مین ها پا می گذارند /

در گلویم /
هزار کبوترِ تیرخورده /
هزار کبوتر بی پر /
هوای پرکشیدن دارند...
آرمان پرناک

کنار شبِ نابالغ
پلک زدم
- پی در پی –
تا سپیده،
در بلوغِ صبح اما
تو نیستی هنوز!!

از رگِ خوابِ چشمه ی رویا،/ رفته نابِ جنونِ ناپیدا/
خوابِ شیرینِ عاطفه، هر دم،/ در پیِ پلک های فرهادی ست/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

بلند میشوم از گوشه ی سطرها
و تو را از کلمات شکسته وکِرخت شب
پس می گیرم
تا آفتاب
عبور کند از ذهن پنجره و صمیمیت بادها

ببین !
از میان این همه نقطه ، ویرگول و کلمه
برمیگردم
به مویرگ های تو
جایی میان قصّه وترانه!
تا انگشت اشاره...

تاریکی شب
موهایت را به خاطرم می آورد
و سکوتش
چشم هایت را
آنگاه که تو پلک می بندی
و من چون ناله ی مرغ سحرخیز
پر از فریاد می شوم


مجید رفیع زاد

ای کاش پلک بودم
تا هر شب
چشم هایت را
در آغوش می گرفتم
و هر صبح
نوید طلوع خورشید را
به نگاه زیبایت
هدیه می دادم


مجید رفیع زاد

بناز دریا!
ماهی عاشق
پلکی ندارد
برای بستن

بدهکار خودتون نباشید،هیچوقت و هیچوقت
دنیا خیلی کوتاهتر از اون چیزی هست که ما بخوایم
غم رو بنویسم تو عمق وجودمون... غم که نوشتن نداره!
نفوذ می کنه توی استخوان هات جاسوس میشه در قلبت و آروم آروم از چشم هات میریزه بیرون
اشک
اشک
پشتِ اشک
پشت پلک
پشت...

هنوز در من کسی ست
که از پشت چشمهایم
جهان را نمی فهمد
مثل مرده ای که از لای تابوت
به بیرون ترین شکل
خیره مانده است
و شاید می داند که هیچ مرده ای
تابوت بر دوش نمی گیرد
اینجا شبها خیلی طولانی است
گویی تمام فرداها سقط می...

شب که آرام تر از پلک تو را می بندم
در دلم طاقت دیدار تو تا فردا نیست

چه می‌شود/ چشم درچشم/ پلک نزنی/ در این شبِ طولانی/ یلدا

پلکم نمى آید به هم یک دم که شاید در زنى
لعنت به آن دزدى که از چشمان من خوابم ربود

پلکی بزن...
بیدار شو
صبح است و وقت زندگی

من خواب دیده ام که کسی میآید

من خواب یک ستاره ی قرمز دیده‌ام

و پلک چشمم هی میپرد

و کفشهایم هی جفت میشوند

و کور شوم

اگر دروغ بگویم

من خواب آن ستاره ی قرمز را

وقتی که خواب نبودم دیده ام

کسی میآید

کسی میآید

کسی دیگر

کسی...