ستاره بودی و در شب، به راه تابیدی
همیشه بر سر من، هم چو ماه تابیدی
تو نور عشقُ محبت به قلب من دادی
شبیه روز ، به بخت سیاه تابیدی
تو آرزوی شب و روز و هر دمم هستی
تو آفتاب شدی و در پگاه تابیدی
منم که خیمه زده شب به آشیان دلم
تو ماه من شده بر ، بی پناه تابیدی
تو روشنایی و آرامش دلم هستی
بر آسمان دلم ، با نگاه تابیدی
دلم کویر شکسته تو مهربان خورشید
تو مهر هستی و بر این تباه تابیدی .
مریم صفری (مارال)
ZibaMatn.IR
