رها کردی مرا هرچند در آغاز فصلی سرد
ولی با خاطرات شاعری عاشق چه خواهی کرد!؟
قدم زد پا به پایم کوچه، هر شب خاطراتت را
برای زندگی کردن شدم روحی خیابان گرد
مرا بردی کنار چشمه ات، لب تشنه آوردی
دلت می خواست از گرمای آغوشت شوم دلسرد
برایت خواب هایی دیده ام بسیار رویایی!
تو را در خواب هایم لااقل باید به دست آورد
نگاهت هم گواهی می دهد دلبسته ام هستی
بیا تا راه برگشت است از تصمیم خود برگرد
حبیب حاجی پور
ZibaMatn.IR
