طهران شد تهران
اما رویایش همچنان
بی نقطه و ساده
برج میلاد فرزندش
هنوز هم مادرش را دوست دارد
بر روی دیوار های بازار کهنه
هنوز هم
مرگ بر شاه دیده می شود
هنوز هم تاریخ دیده می شود
قهوه های خیابان آرژانتین
دوباره تلخی را
فراموش کرده اند
خط های جاده
مرا به سوی میدان آزادی می برند
من هم مانند یک قهرمان
چهار گوشه میدان را
زیر پا می گذارم
با پرچمی که رویش نوشته
«شهر من تهران نیست»
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
