از تمام شب بیداریهایم ممنونم
از بی خوابی ها ،و آشفتگی هایم .
آنها راه ورود کابوس های شبانه ام را بسته اند .
عادت کرده ام به تصور تو در کنارم
با تو نفس می کشم
،راه می روم
،می گریم ،می خندم
با تصور تو \زنده ام \
و این تصویرها فقط در بیداری است .
خواب که بیاید کابوس شروع می شود، آنجاست که می فهم تو نیستی
آنجاست که خواب \رویای بیداری \ را از من ،می دزدد......
سولماز رضایی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
