ای وای بر آنان که احسان را نمی فهمند
ماندن به روی عهد و پیمان را نمی فهمند

سخت است حتّی باورش امّا خطاکاران
بعد از خطا معنای جبران را نمی فهمند

ای وای بر آنان که در دنیای احساسات
احساس پاکِ عشق سوزان را نمی فهمند

وقتی قلم در دست میگیرند حتّی خود
یک مصرع از اشعار دیوان را نمی فهمند

در کوچه های ابریِ افکار خیس خورده
لالایی آوای باران را نمی فهمند

پشت نقاب گریه بر اشک تو می خندند
اینها که حال چشم گریان را نمی فهمند

جا مانده ای در خاطراتِ خوب دوران اند
یک لحظه حالِ قلب ویران را نمی فهمند

در بازی شطرنج دل، حتّی اگر شاه اند
بن بست ها و خط پایان را نمی فهمند
..
..
بهزاد غدیری
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
بهزاد غدیری (شاعر کاشانی)