آمد و ساز دلِ ما را نوازش کرد و آه
با نُتِ چشم خمارش بیقرارم کرد و رفت

آمد و از قصّه ها گفت و غزل های وصال
دور شمع خاطرش پروانه وارم کرد ورفت

خواست تا درس محبّت بر منِ مجنون دهد
در غم هجران عشق آموزگارم کرد ورفت

من گمان می کردم این قصه سرانجامش خوش است
در سرانجامش مرا چشم انتظارم کرد و رفت

با من از مهر و وفا می گفت و از دلواپسی
بی وفا در خاطراتش ماندگارم کرد و رفت

آمد و همچون ثریا غرقِ در عشقم نمود
از غمِ دلدادگی ها شهریارم کرد و رفت

هادی نجاری
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
اشعار هادی نجاری