بیا به خلوت دلم، فقط بهانه ام تویی
نسیم خوب زندگی وَ عاشقانه ام تویی
غزل غزل نگاه تو به واژه ها رسیده است
تو حس ناب بودنی وَ شاعرانه ام تویی
نفس نفس زدم شبی به پیش پای لحظه ها
هوای شعر خوب من به هر ترانه ام تویی
نمی رسم به چشم تو، که ارتفاع مطلقی
بلندی سجود من وَ جاودانه ام تویی
به آسمان بیکران دلم روانه می شود
کبوتر رها شدم فقط نشانه ام تویی
فراتر از سخن شدی کجا بخوانمت خدا
سرم به زیر و خسته ام بگو که شانه ام تویی... ارس آرامی
ZibaMatn.IR