رفتنت رفتن جان ست کمی حوصله کن
آتشی بر دو جهان ست کمی حوصله کن
ماه بیرون زده گاهی به تماشا بنشین
عشق بی پرده عیان ست کمی حوصله کن
چشم تو چشمهٔ عشق ست و نگاهت چون رود
رود عشق تو روان ست کمی حوصله کن
خنده بر روی لبت باز قیامت کرده
دلم از عشق نشان ست کمی حوصله کن
باورم نیست که من عاشق چشمت شده ام
عشق هم سرّ نهان ست کمی حوصله کن
هر کجا پا بنهی دلبری آغاز شود
مهر تو در دل و جان ست کمی حوصله کن
ارس آرامی
ZibaMatn.IR